دوستان دلم پره پر اخه همه رفتن کسی هم تو این تهران نیست با مارفیق شه بدبختیه
من خواستم بگم همه چیمو ولی نشد خواستم بزنم خوردم
خواستم برم موندم
خواسنم بمیرم نشد
خواستم بپرستم نشد
خواشتم توبه کنم نشد
خواستم از تنهایی در بیام نشد
شاید این وبلاگ کردم وبلاگی که بچه های تهران جمع شن روزی در جایی جمع شن دوست پیدا کنند
بازم بیا.مرسی