این موضوع منو نگران کرد بچه ها
سلام دوستان من علی کریست دوست همون کسی که الان خواهرش این واقیعت رو برای من فرستاد
( این علی من نیستم)
سلام امروز که می خوام این خاطر را بنویسم نمیدونم از کجاش باید شروع کنم
ولی کسی که این خاطر را می خونه دوست دارم باور بکنه این یک داستان نیست وتمام عین واقعییت.
بگو انگار فقط لبای میلاد تکون میخورد اصلا صداشو نمیشنیدم داد زدم گفتم
بلندتر بگو نمیشنوم که یهو سروش منو گرفت گفت ارومتر زشته
امروز 19/11/1389 ساعت 3:25 ظهر است تقریبا 2 هفته پیش بود که وقتی از مدرسه تعطیل شدیم سمت خونه راه افتادیم به اولین میدون که رسیدیم 2تا دختر جلوی مای پیچیدند یکی ازاونا به رفیقم (میلاد) گفت که یه رفیق داره اسمش (سونیا) که خیلی از شما خیلی خوشش میاد اگر میشه شما شمرتونو بدین ما بهش میدیم خلاصه بعد از کلی صحبت میلاد شمارشو به اون دخترا داد تا رفیق اون دخترا به میلاد زنگ بزنه.من یه مقدار حسودیم شد ولی خدا شاهد از ته دلم دعا کردم سرکاری نباشه و به رفیقم زنگ بزنه. وقتی میلاد اومد کل جریان تعریف کرد تا رسیدیم سر چهارراه.ازهم خداحفطی کردیم.وقتی رسیدم خونه کیف انداختم گرفتم خوابیدم تا بعداز ظهر که با صدای تلفن از خواب پاشدم دیدم شماره میلاد افتاده سریع تلفن برداشتم سلام علیک که کردیم گفت (هادی)دختره زنگ زد با هم صحبت کردیم .گفت دختره خوبی .خلاصه بعد از کلی صحبت گفت شاید من و بارفیق دختره دوست کنه منم کلی حال کردم ولی نمیونم چرا ته دلم اشوب شد. بعد از یه مقدار صحبت موقع خداحافظی گفتم میلاد یادت نره گفت باشه خداحافظ. فرداش که میخواستم برم مدرسه زنگ زد گفت سریع بیا دم میدون منم سریع رفتم گفت میخواد سونیا رو ببینه. بعداز کمی معطلی سونیا خانوم اومد چون بار اول بود همدیگرو میدیدن زود صحبتشون تموم شد اومد که با هم رفتیم مدرسه.تو مدرسه بیشتر صحبت کردیم (راستی یادم رفت بگم ما پیش دانشگاهی انسانی می خونیم) که چی راجع به من به سونیا بگ که سونیا بتونه مخ دفیقشو بزنه . 4 الی 5 روز به همین منوال گذشت نمیدونم روز پنجم یا ششم بود که میلاد زنگ زد گفت می خوام برای تولدش کادو بخرم بیا با هم بریم منم قبو ل کردم رفتم دمه خونشون یکی دو ساعتی طول کشید تا تونستیم یه چیز خوب پیدا کنیم بعد یه مقدار معطل شدیم تا ساعت قرارشون برسه قرار بود سونیا خانوم تنها بیاد اگر تنها میومد من نمیرفتم جلو (شایداگر تنها میومدالان من این طوری نبودم) بعد از نیم ساعت گوشی میلاد زنگ خورد سونیا خانوم بود گفت بیا سر کوچه که وقتی رسیدیم سر کوچه دیدیم دوستش اومده که منم مجبور شدم برم جلو چون میلاد خجالت می کشید تنها بره.وقتی رفتم تا دوست سونیا خانوم دیدم انگار یکی بهم برق وصل کرد یکجا خشکم زد .وقتی میلاد کادورو داد یه مقدار با هم صحبت کردن که میلاد گفت ما دیگه باید بریم فکر کنم خیلی بدرفتار کردم .وقتی از اونا جداشدیم میلاد گفت چرا یهو خشکت زد چیزی نمیتونستم چیزی بگم واقعا اختیارم دست خودم نبود .تا اینکه(علی.ح)اون یکی رفیقم زنگ زد که میلاد بهش گفت پاشو بیا کیک تولد بخور من و میلاد بهش گفتیم که کیک تولد من اخه تولد منم چند روز قبلش بود وقتی علی اومد من رفتم که چنگال یکبار مصرف بخرم زمانی که من رفتم میلاد همه ی قضیه رو برا علی گفت وقتی اومدم علی یه مقدارمسخرم کرد ولی من محل ندادم تاکه خود علی دیگه چیزی نگفت اون شب بعدازخوردن کیک تو خیابون توسط علی میلاد به من گفت من نمیتونم ظرفارو ببرم خونه من قبول کردم که ظرفارو ببرم قرار شد من ببرم بشورم فرداشم بیارم میلادم قول داد تادراولین فرصت قضیه رو به سونیا خانوم بگه.اون شب وقتی رسیدم خونه ظرفارودادم به مامانم گفتم برارفیقمه بشور فردا باید بهش بدم بعد رفتم تو اتاقم دوتااهنگ ملایم گذاشتم دراتاق بستم چراغو خاموش کردم نشستم پاسوربازی کردم وقتی بخودم اومدم ساعت یکونیم بعدازنصفه شب بودومنم حتی یکدستم بازی نکرده بودم فقط دوسه تا ورق شانسی تکون خورده بود.نمیدونم کی زده بودم زیرگریه.توتختم دراز کشیدم هر کاری کرم خوابم نبردتاساعت چهارصبح بیدار بودم وفقطبه دوست سونیاخانوم فکرمیکردم.نمیدونم چرا تواولین نگاه من اینطوری شده بودم وقتی صبح شد رفتم مدرسه اصلا حوصله ی هیچ کاری نداشتم میلاد گفت فردا میخواد سونیا خانوم ببینه قضیه منم میگه وقتی میلاد گفت فردا بهش میگه نمی تو نستم اون یه روزو چه جوری تحمل کنم اصابم خورد بود سر کلاس نمیتونستم بشینم بخاطر همین موبایلمو روشن کردم یواشکی با هندزفری اهنگ گوش دادم زنگ تفریح که حوصله با کسی صحبت کنم ولی مجبوری توجمع وایسادم خیلی اصابم به هم ریخته بود نمیدونم چه حسی ته دلم میگفت نه درست نمیشه به هر حال اون روزم تموم شد اومدم خونه خودمو ن یراست رفتم تواتاقم میل نداشتم غذا بخورم به میلاد زنگ زدم کلی قسم دادم که یادش نره اگر میتونه امشب پشت تلفن به سونیاخانوم بگه ولی میگفت نه تلفن قطع کردم تو اتاقم خوابم برد وقتی پاشدم مامانم از سر کاراومده بود به بهونه ی ظرفا ازخونه زدم بیرون یه دوسه نخ سیگار کشیدم (تاقبل از پیش سیگاری بودم) رفتم خونه رفتم تو اتاقم حوصله ی درس نداشتم نشستم تا شب اهنگ گوش دادم تا شب موقع خواب نمیتونستم بخوابم یعنی خوابم نمیبرد خیلی شاکی بودم با بابام دعوام شد دوباره رفتم تو اتاق تا ساعت سه بیدار بودم بالاخره خوابم برد صبح پاشدم نمیخواستم برم مدرسه میترسیدم میلاد یادش بره بزور کتابام جمع کردم راهی شدم خیلی دلم گرفته بود داشتم با موبایل اهنگ گوش میدادم که زدم زیرگریه ولی چون کسی زیاد نبود زیاد کسی نفهمید یه دختره از بغل دستم ردشد به رفیقش گفت اخه چرا این پسره گریه میکنه که متوجه خودم شدم اشکشام پاک کردم اتوبوس سوار شدم رفتم مدرسه سریع رفتم مدرسه زنگ اول همینطوری گذشت اینقدر حالم بد بود که صحبتای معلم نمیشنیدم بعضی موقع ها میلاد میگفت دیونه حواست کجاست محل نمیدادم زنگ که خورد دوباره اهنگ گوش دادم یه گوشه ی حیاط نشستم باخیال راحت گریه کردم زنگ خوردرفتیم سر کلاس من سرم گذاشتم رو میز چون ته کلاس میشستم معلم منو نمیدید کاری هم نداشت من اهنگای غمگین گوش میدادم وبعضی جاهاشون که قشنگ بود مینوشتم دیگه حالم داشت از خودم بهم میخورد احساس گشنگی کردم اخه نه دیشب چیزی خورده بودم نه صبحونه زنگ خورد رفتیم پایین دست کردم توجیبم دیدیم هزار وپونصد دارم یه کیک خریدم نصفشو که خوردم بقیشو نتونستم انداختم دور زنگ سوم هم به هین منوال گذشت زنگ که خورد انگار تو وجودم یه حسی ایجاد شد به میلاد گفتم بجوم بریم که تو بری پیش سونیا خانوم اون گفت تو برو من خبرش بهت زنگ میزنم میگم گفتم من طاقت ندارم باید منم باشم قبول کرد سریع ازمدرسه خارج شدیم که یهو گوشی میلاد زنگ خورد سونیا خانوم بود گفت من جلو مدرسه منتظرم اخه مدرسه اونا دوتا خیابون پاییتر بود وقتی رسیدیم میلاد رفت جلو با هم سلام علیک کردن راه افتادن رفتن که من با(سروش) یکی دیگه از رفیقام که خیلی بچه باحالی پشتشون رفتیم هرجا میرفتن ما هم سایه به سایه پشتشون بودیم بعد از ده دقیقه میلاد برگشت بایه حالت ناراحتی به ما نگاه کرد دوباره روشو اون ور کرد من که همینجوری دلشوره داشتم با نگاه اون دلشورم زیادتر شد خلاصه بعد از نیم ساعت میلاد خداحفظی کرد اومد سمت من وسروش تا رفتم سمتش ترسید گفت یه چیز بگم ناراحت نمیشی من همونجا خشکم زد بزور لبم تکون خورد گفتم نه بگو انگار فقط لبای میلاد تکون میخورد اصلا صداشو نمیشنیدم داد زدم گفتم بلندتر بگو نمیشنوم که یهو سروش منو گرفت گفت ارومتر زشته میلاد دوباره حرفش وتکرار کرد نمیدونستم چی کار کنم داشتم دیوونه میشدم دلم میخواست زمین دهن باز کنه برم تو زمین میلاد گفت اون (دوست پسرداره وباهش قرا ر ازدواج گذاشته) حالا من موندم تنهایی غم. دوستام به من میگن تو فقط فیلم بازی میکنی چون من بعد این قضیه فقط به تنهایی خودم میخندم فقط میخندم وفقط به تنهایی و غمی که باید تا اخر عمرم باهاش سر کنم حالا فقط می خندم...............حالا فقط از هادی چیزی جز خاطره باقی نمونده اری من خواهر هادی هستم که بعد از خودکشی هادی جناب اقای میلاد وسروش این قضیه را به من گفتن ومن با کمک انها اخرین خاطره ی دوستی هادی را نوشتم.
